In het kader van administratieve lastenverlichting wordt de systematiek van vrije vergoedingen en verstrekkingen in de loonsfeer m.i.v. 1-1-2011 sterk vereenvoudigd.
De nieuwe term voor deze vergoedingssystematiek is “werkkostenregeling”.
Deze aanduiding illustreert dat het hierbij vooral gaat om de kosten die de werknemer maakt in het kader van de dienstbetrekking en krijgt een sterk forfaitair karakter. Het kabinet introduceert een vrijstelling – gebaseerd op de huidige inzichten – van (inmiddels) 1,4% van de fiscale loonsom (exclusief eindheffingsbestanddelen) voor vergoedingen en verstrekkingen, ongeacht de vraag in welke mate daarin een beloningselement te onderkennen valt.
Aanvullend komt er een beperkt aantal gerichte vrijstellingen voor zakelijke kosten.
Het nieuwe stelsel heeft als voordeel dat het de toerekening aan de individuele werknemer van (de waarde van) verstrekkingen die binnen het algemene forfait vallen overbodig maakt. Op 22 december 2009 heeft ook de Eerste Kamer ingestemd met het wetsvoorstel en dus op 1-1-2011 ingaan. Deze zogenaamde vereenvoudigingswet wordt door allerlei betrokkenen, zoals fiscaal deskundigen, werkgevers- en werknemersorganisaties, branchevertegenwoordigers en leveranciers van specifieke diensten stevig bekritiseerd. Een aantal aanpassingen heeft, na de annoncering van het wetsontwerp, plaatsgevonden, maar het overgrote deel van de voorstellen is onverkort aangenomen. Wel mogen werkgevers tot 1-1-2015 ieder jaar de keuze maken of zij nog de bestaande wetgeving willen volgen of de nieuwe “werkkostenregeling”
SMID-Personeelszaken kan uitleg en commentaar geven op deze voorgenomen wetswijziging, die van grote invloed zal zijn op het huidige arbeidsvoorwaardenpakket.